cornu (język łaciński)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) róg

(1.2) wojsk. skrzydło (armii)^[1][2]

(1.3) przedmiot wykonany z rogu, np. łuk, naczynie, trąba ^[2]

odmiana:

cornū, cornūs; (deklinacja IV)

przykłady:

(1.1) Capro duo cornua sunt. → Kozioł ma dwa rogi.

(1.2) A dextro cornu vehementer multitudine suorum nostram aciem premebant. → Na prawym skrzydle gwałtownie mnogością swą napierali na nasze szyki. (Juliusz Cezar, De bello Gallico)

(1.3) Tubae cornuaque ab Romanis cecinerunt. → Trąby i rogi zabrzmiały w obozie rzymskim (dosł. u Rzymian). (Liwiusz, Ab Urbe Condita)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) unicornis

związki frazeologiczne:

(1.1) Cornu Copiae

etymologia:

uwagi:

źródła: