contrariar (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [kon̩.tɾa.ˈɾjaɾ]
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przeciwstawiać się (komuś lub czemuś), przeszkadzać
(1.2) zaprzeczać, sprzeciwiać się (komuś)
(1.3) drażnić, gniewać[1]
odmiana:
(1) koniugacja I: czasownik regularny z akcentuacją rozziewu (enviar)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) oponerse (a)
(1.2) contradecir
(1.3) disgustar, enfadar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. contrariarse
przym. contrario
przysł. contrariamente
rzecz. contrario m, contraria ż, contra ż, contrariedad ż
przyim. contra
tem. słow. contra-
związki frazeologiczne:
etymologia:
hiszp. contrario + -ar
uwagi:
źródła:
  1. Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 205.

contrariar (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) udaremniać, krzyżować plany, psuć szyki
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. contrario, contrarietate
przym. contrari
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.