contrario (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [kon̦.ˈtɾa.ɾjo]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przeciwny, przeciwstawny, sprzeczny

(1.2) przeciwny, przeciwległy, odwrotny

(1.3) nieprzychylny, niesprzyjający, niepomyślny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) przeciwnik, oponent, rywal

odmiana:

(1) lp contrario m, contraria ż; lm contrarios m, contrarias ż

(2) lm contrarios

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. contrariar

rzecz. contra ż, contrariedad ż

przym. contrariado

przysł. contrariamente

przyim. contra

tem. słow. contra-

związki frazeologiczne:

al contrario / por lo contrario → przeciwnie

de lo contrario → w przeciwnym razie

llevar la contraria → sprzeciwiać się, przeciwstawiać się

etymologia:

łac. contrarĭus

uwagi:

źródła:

contrario (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) przeciwieństwo, odwrotność

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. contrariar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

contrario (język włoski)

wymowa:

IPA: [kon'trarjo]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przeciwny

(1.2) odwrotny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) przeciwieństwo, odwrotność

odmiana:

(1) lp contrario m, contraria ż; lm contrari m, contrarie ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) avverso

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. contrarius

uwagi:

źródła: