contiguo (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [kon̩.ˈti.ɣwo]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przyległy, sąsiadujący, przystający, przylegający, graniczący
- odmiana:
- (1.1) lp contiguo m, contigua ż; lm contiguos m, contiguas ż
- przykłady:
- (1.1) Como mi habitación es contigua a la de mi vecino, se oye todo lo que se dice en cuanto alguien levanta la voz. → Ponieważ mój pokój jest przyległy do sąsiada, słychać wszystko (co się mówi), jak tylko ktoś podniesie głos.
- (1.1) El cateto de un triángulo rectángulo es uno de los lados contiguos al ángulo recto. → Przyprostokątną trójkąta prostokątnego jest jeden z boków przystających do kąta prostego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) adyacente, colindante, vecino, limítrofe, aledaño, anejo, adosado, pot. pegado
- antonimy:
- (1.1) separado, apartado, alejado
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. contiguamente
- rzecz. contigüidad ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. contigŭus
- uwagi:
- źródła:
contiguo (język włoski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) graniczący, przyległy, sąsiadujący
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. contigŭus
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.