chciejstwo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈxʲʨ̑ɛ̇jstfɔ], AS: [χʹćėi ̯stfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pot. branie za rzeczywistość faktów istniejących tylko w sferze własnych marzeń[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik chciejstwo dopełniacz chciejstwa celownik chciejstwu biernik chciejstwo narzędnik chciejstwem miejscownik chciejstwie wołacz chciejstwo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) myślenie życzeniowe
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chcica ż, chcenie n, chcica ż
- czas. chcieć ndk., zechcieć dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. chcieć + -stwo, autorem określenia jest Melchior Wańkowicz[2]
- uwagi:
- Jest to wyjątek słowotwórczy, ponieważ – zgodnie z zasadami łączliwości sufiksów – nie powinno tworzyć się nazw abstrakcyjnych bezpośrednio od czasowników[2].
- tłumaczenia:
- zobacz listę tłumaczeń w haśle: myślenie życzeniowe
- źródła:
- ↑
Hasło „chciejstwo” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Alicja Nagórko, Zarys gramatyki polskiej, PWN, Warszawa 2007, s. 175.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.