charyzma (język polski)
- wymowa:
- IPA: [xaˈrɨzma], AS: [χaryzma]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha jednostki, dająca jej niekwestionowany autorytet w grupie; zob. też charyzma w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik charyzma dopełniacz charyzmy celownik charyzmie biernik charyzmę narzędnik charyzmą miejscownik charyzmie wołacz charyzmo - przykłady:
- (1.1) Andrzej wykazuje się niebywałą charyzmą.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. charyzmat mrz, charyzmatyczka ż
- przym. charyzmatyczny
- przysł. charyzmatycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. charisma < gr. χάρισμα (charisma)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) charisma, rizz
- baskijski: (1.1) karisma
- bułgarski: (1.1) харизма ż
- duński: (1.1) karisma w
- hiszpański: (1.1) carisma m
- rosyjski: (1.1) харизма ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.