butla (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈbutla], AS: [butla]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) duża butelka
- (1.2) metalowy pojemnik z gazem
- (1.3) zawartość butli (1.1-2)
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik butla butle dopełniacz butli butli celownik butli butlom biernik butlę butle narzędnik butlą butlami miejscownik butli butlach wołacz butlo butle - przykłady:
- (1.1) Nalewał mu z grubej butli burgunda, podsuwał talerze i potrawy.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gąsior
- (1.1) butla gazowa
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) naczynie
- (1.2) zbiornik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. butelka ż, buteleczka ż, butelczyna ż, butelkowiec m, butelkownica ż, butelkowanie n, zabutelkowanie n
- czas. butelkować ndk., zabutelkować dk.
- przym. butelkowy, butelkowaty
- tem. słow. butlo-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) daw. butel, niem. Buttel[2] < franc. bouteille < wł. bottiglia < p.łac. butticula, zdrobn. od buttis (rodzaj amfory, beczki)[3][4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.2) bonbona
- źródła:
- ↑ S. Żeromski: Popioły
- ↑ Hasło „butel” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 42.
- ↑ Hasło „butla” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.