burgund (język polski)

dwie butelki burgunda (1.1)
burgund (1.3)
wymowa:
IPA: [ˈburɡũnt], AS: [burgũnt], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) kulin. gatunek czerwonego albo białego wina stołowego; zob. też burgund w Wikipedii
(1.2) kulin. porcja, kieliszek tego wina
(1.3) mający kolor czerwonego wina
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Do kolacji podano burgunda.
(1.2) Wypiłem trzy burgundy i jestem na rauszu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) czerwień burgundzka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wino
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Burgundia ż, Burgund m, Burgundczyk m, Burgundka ż
przym. burgundowy, burgundzki
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Burgundwein[1] od nazwy Burgundii (franc. Bourgogne), regionu we wschodnio-środkowej Francji[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
(1.3) por. wiśniowy
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 41.
  2. Hasło „burgund” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.