bursztyniarz (język polski)

wymowa:
IPA: [burˈʃtɨ̃ɲaʃ], AS: [burštńaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto zajmuje się poszukiwaniem i wykopywaniem bursztynów z ziemi
(1.2) zob. bursztynnik
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) bursztynnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bursztyn m, bursztynek m, bursztyniarstwo n, bursztynnik m, bursztyniarnia ż, bursztynnictwo n, bursztynka ż, bursztynkowate nmos, bursztynian m, Bursztyn m
przym. bursztynowy, bursztyniarski, bursztynniczy, bursztynny
przysł. bursztynowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. bursztyn + -arz
(1.2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.