burgrabia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [burˈɡrabʲja], AS: [burgrabʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. urzędnik wojskowy lub sądowy średniowiecznych Niemiec
- (1.2) hist. zarządca zamku lub zastępca starosty w Polsce; zob. też burgrabia (urząd) w Wikipedii
- (1.3) hist. namiestnik króla w Prusach Królewskich
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik burgrabia burgrabiowie dopełniacz burgrabi / burgrabiego burgrabiów celownik burgrabi / burgrabiemu burgrabiom biernik burgrabię / burgrabiego burgrabiów narzędnik burgrabią / burgrabim burgrabiami miejscownik burgrabi / burgrabim burgrabiach wołacz burgrabio burgrabiowie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) murgrabia, burgraf
- (1.2) murgrabia, burgraf
- (1.3) murgrabia, burgraf
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. burgrabina ż, burgrabiostwo n
- przym. burgrabiowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Burggraf[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 41.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.