brzydal (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek brzydki
(1.2) osoba robiąca brzydkie rzeczy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Patrz na tego brzydala pod płotem! Ależ mu uszy sterczą.
(1.2) Ty brzydalu! Przestań grzebać w nosie!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. śl. brzidok
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brzydota ż, brzydactwo n
forma żeńska brzydula ż
czas. brzydnąć ndk.
przym. brzydki
przysł. brzydko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. brzydki + -al
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.