broń chemiczna (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbrɔ̃ɲ xɛ̃ˈmʲiʧ̑na], AS: [brõń χẽmʹična], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. broń masowego rażenia wykorzystująca trujące związki chemiczne; zob. też broń chemiczna w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody;

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	broń chemiczna	bronie chemiczne
dopełniacz	broni chemicznej	broni chemicznych
celownik	broni chemicznej	broniom chemicznym
biernik	broń chemiczną	bronie chemiczne
narzędnik	bronią chemiczną	broniami chemicznymi
miejscownik	broni chemicznej	broniach chemicznych
wołacz	broni chemiczna	bronie chemiczne

przykłady:

(1.1) Po zakończeniu II wojny światowej specjalnie powołana komisja, w skład której weszli przedstawiciele USA, Wielkiej Brytanii i b. ZSRR, podjęła decyzję o ukryciu przejętych przez ich wojska pozostałości niemieckiej broni chemicznej na dnie morza^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) bojowy środek trujący, bojowy środek pomocniczy

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chemical weapon
• arabski: (1.1) سلاح كيميائي m
• baskijski: (1.1) arma kimiko
• białoruski: (1.1) хімічная зброя ż
• duński: (1.1) kemisk våben n, kemisk kampstof n
• francuski: (1.1) arme chimique ż
• hiszpański: (1.1) arma química ż
• islandzki: (1.1) efnavopn n
• niemiecki: (1.1) Chemiewaffe ż
• norweski (bokmål): (1.1) kjemisk våpen n
• norweski (nynorsk): (1.1) kjemisk våpen n
• nowogrecki: (1.1) χημικά όπλα n
• rosyjski: (1.1) хими́ческое ору́жие n
• ukraiński: (1.1) хімі́чна зброя ż
• węgierski: (1.1) vegyi fegyver

źródła: