brezent (język polski)

budynek przykryty plandeką z brezentu (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈbrɛzɛ̃nt], AS: [brezẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gruba, nieprzemakalna tkanina, używana do wyrobu namiotów, plandek, plecaków itp.; zob. też brezent w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na parking wjechała wojskowa ciężarówka kryta brezentem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. brezencik mrz
przym. brezentowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. брезент[2] (brezent) < niderl. presenning[3]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks tkanin w języku polskim
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „brezent” w: Słownik wyrazów obcych, red. Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-11487-8.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „brezent” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.