branch (język angielski)
branch (1.1)
- wymowa:
- IPA: /bɹæntʃ/ wymowa amerykańska lm wymowa amerykańska
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) gałąź
- (1.2) oddział
- (1.3) odgałęzienie
czasownik
- (2.1) odgałęziać się
- odmiana:
- (1.1-3) lp branch; lm branches
- (2.1) branch, branched, branched, branches, branching
- przykłady:
- (1.1) The wind rustled the bare branches of the trees. → Wiatr szeleścił w nagich gałęziach drzew.
- (1.1) Mechanics is a branch of physics. → Mechanika jest gałęzią fizyki.
- (1.2) Our office has branches in twenty cities. → Nasze biuro ma oddziały w dwudziestu miastach.
- (1.3) That canal is a branch of the river. → Ten kanał jest odgałęzieniem rzeki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. branch out
- przym. branchy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.