bokserski (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bɔˈksɛrsʲci], AS: [boksersʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) sport. związany z boksem lub bokserami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bokserski bokserska bokserskie bokserscy bokserskie dopełniacz bokserskiego bokserskiej bokserskiego bokserskich celownik bokserskiemu bokserskiej bokserskiemu bokserskim biernik bokserskiego bokserski bokserską bokserskie bokserskich bokserskie narzędnik bokserskim bokserską bokserskim bokserskimi miejscownik bokserskim bokserskiej bokserskim bokserskich wołacz bokserski bokserska bokserskie bokserscy bokserskie - przykłady:
- (1.1) Japończyk Shoji Kobayashi zdobył tytuł bokserskiego mistrza świata w wadze supermuszej w wersji WBA[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ring bokserski
- synonimy:
- (1.1) pięściarski
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. boks m, bokser m, bokserka ż, bokserki nmos, boksowanie n
- czas. boksować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. bokser + -ski
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) баксёрскі
- rosyjski: (1.1) боксёрский
- słowacki: (1.1) boxerský
- słoweński: (1.1) boksarski
- ukraiński: (1.1) боксерський
- źródła:
- ↑ (PAP), Potomek szogunów mistrzem w boksie, „Metropol”, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.