biwakowicz (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba będąca na biwaku
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik biwakowicz biwakowicze dopełniacz biwakowicza biwakowiczów celownik biwakowiczowi biwakowiczom biernik biwakowicza biwakowiczów narzędnik biwakowiczem biwakowiczami miejscownik biwakowiczu biwakowiczach wołacz biwakowiczu biwakowicze - przykłady:
- (1.1) Wczorajsi biwakowicze zostawili po sobie porządek.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. biwak mrz, biwakowanie n
- forma żeńska biwakowiczka ż
- przym. biwakowy
- czas. zabiwakować, biwakować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. biwak + -owicz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.