birbantować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) prowadzić życie hulaszcze i rozpustne[1]

czasownik zwrotny niedokonany birbantować się

(2.1) źle się prowadzić, hulać
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Młodzi oficerzy birbantują z dziewuchami z miasta.
(2.1) Twój syn jest utracjuszem, birbantuje się, zamiast znaleźć żonę i założyć rodzinę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hulać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. birbant mos, birbanteria ż, birbantka ż, birbantowanie n
przym. birbancki
przysł. birbancko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. birbant + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „birbantować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.