bima (język polski)

bima (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. rel. żyd. podwyższenie stawiane w centrum synagogi, z którego odczytywana jest Tora; zob. też bima w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bima	bimy
dopełniacz	bimy	bim
celownik	bimie	bimom
biernik	bimę	bimy
narzędnik	bimą	bimami
miejscownik	bimie	bimach
wołacz	bimo	bimy

przykłady:

(1.1) Jakub Rosenberg podniósł się ciężko z ławki i przystanął jeszcze na chwilę na środku sali modlitewnej dla mężczyzn, wsparłszy się jedną ręką o kutą kratę bimy.^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tewa, almemor, almemar

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) synagoga, bóżnica

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) hebr. בימה (bima) → scena, podwyższenie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bimah, bema, bima
• francuski: (1.1) bimah ż
• hebrajski: (1.1) בימה ż
• jidysz: (1.1) בימה ż (bime)
• niemiecki: (1.1) Bima ż
• rosyjski: (1.1) бима ż

źródła: