beligerante (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [be.li.xe.ˈɾan̩.te]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wojujący; prowadzący lub biorący udział w wojnie

(1.2) o charakterze: wojowniczy, bojowy

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(2.1) (kraj, osoba) prowadzący wojnę, walkę

odmiana:

(1) lp beligerante m/ż; lm beligerantes m/ż

(2) lm beligerantes

przykłady:

(1.1) Los países beligerantes están considerando un acceso a las negociaciones de paz. → Państwa prowadzące wojnę rozważają przyłączenie się do rozmów pokojowych.

(1.1) Las autoridades internacionales reclaman a las partes beligerantes el cese del sacrificio de civiles durante el conflicto. → Władze międzynarodowe domagają się od stron wojujących o zaprzestanie mordowania cywili podczas konfliktu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1, 2.1) contendiente, combatiente

(1.2) combativo, poet. belígero

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. belígero

rzecz. beligerancia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. belligĕrans, belligĕrantis, ims. czynny czasu teraźniejszego od belligerāre

uwagi:

źródła: