błȳtyn (język wilamowski)

błȳtyn (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
błytyn
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, forma fleksyjna

(1.1) lm od: błōt

czasownik

(2.1) przewracać kartki (w książce)[1]
(2.2) wydymać się w blaszki łupliwe jak łupek lub francuskie ciasto (o kosie przy klepaniu)[1]
odmiana:
(1.1) zob. błōt
(2.1) czas przeszły prosty błȳtyt, imiesłów czasu przeszłego gybłȳtyt
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 43.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.