autentyczność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌawtɛ̃nˈtɨʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [au̯tẽntyčność], zjawiska fonetyczne: nazal.• u → ł • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co autentyczne, prawdziwe, pozbawione sztuczności, fałszu
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik autentyczność dopełniacz autentyczności celownik autentyczności biernik autentyczność narzędnik autentycznością miejscownik autentyczności wołacz autentyczności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) prawdziwość, szczerość
- antonimy:
- (1.1) fałsz, nieprawdziwość, sztuczność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. autentyk m, autentyzm m, autentyka ż
- przym. autentyczny
- przysł. autentycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) authenticity, genuineness
- białoruski: (1.1) аўтэнтычнасць ż
- bułgarski: (1.1) автентичност ż
- estoński: (1.1) autentsus
- francuski: (1.1) authenticité ż, sincérité ż
- hiszpański: (1.1) autenticidad ż, legitimidad ż
- kataloński: (1.1) autenticitat ż
- niemiecki: (1.1) Authentizität ż
- nowogrecki: (1.1) αυθεντικότητα ż, γνησιότητα ż
- rosyjski: (1.1) аутентичность ż
- słoweński: (1.1) avtentičnost ż
- szwedzki: (1.1) autenticitet w, äkthet w
- ukraiński: (1.1) автентичність ż
- włoski: (1.1) autenticità ż
- źródła:
- ↑
Hasło „autentyczność” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.