sztuczność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃtuʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [štučność]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co syntetyczne
- (1.2) cecha tego, co jest imitacją
- (1.3) cecha tego, co nienaturalne lub kogoś, kto zachowuje się nienaturalnie
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza mianownik sztuczność dopełniacz sztuczności celownik sztuczności biernik sztuczność narzędnik sztucznością miejscownik sztuczności wołacz sztuczności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) syntetyczność
- (1.2) nieprawdziwość, fałszywość
- (1.3) nienaturalność, pretensjonalność
- antonimy:
- (1.1) naturalność
- (1.2) autentyczność, prawdziwość
- (1.3) naturalność, bezpretensjonalność, szczerość
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. sztuczny
- przysł. sztucznie
- rzecz. sztuczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.