atest (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈatɛst], AS: [atest]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) praw. dokument poświadczający, zaświadczający
- (1.2) techn. wystawiany przez instytucję upoważnioną do oceny jakości wyrobów dokument potwierdzający zgodność wykonania produktu z normami
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik atest atesty dopełniacz atestu atestów celownik atestowi atestom biernik atest atesty narzędnik atestem atestami miejscownik ateście atestach wołacz ateście atesty - przykłady:
- (1.1) Z rynku wycofano zabawki pozbawione atestów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. atestacja ż, atestat m, atestowanie n, ateścik mrz
- czas. atestować
- przym. atestacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Attest < ang. attest → poświadczyć[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) certificate, attestation; (1.2) certificate, attestation
- rosyjski: (1.2) сертификат
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 28.
atest (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) świadczyć, zaświadczać
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. atesto, atestilo, ŝarĝatesto, vakcinatesto
- czas. atesti
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 8.
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.