astronautyka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌastrɔ̃ˈnawtɨka], AS: [astrõnau̯tyka], zjawiska fonetyczne: nazal.• u → ł • akc. na 3 syl.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nauk. zespół nauk zajmujący się lotami poza atmosferą Ziemi; zob. też astronautyka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik astronautyka dopełniacz astronautyki celownik astronautyce biernik astronautykę narzędnik astronautyką miejscownik astronautyce wołacz astronautyko - przykłady:
- (1.1) Wczoraj w Akademii Astronautyki – głos spikera telewizyjnego był wymodelowany i staranny – odbyła się promocja osiemdziesięciu tegorocznych absolwentów[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kosmonautyka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. astronauta m, astronautka ż
- przym. astronautyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ástron + nautike → gwiazda + żegluga
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) astronautics
- asturyjski: (1.1) inxeniería aeroespacial
- baskijski: (1.1) astronautika
- białoruski: (1.1) астранаўтыка ż
- bułgarski: (1.1) астронавтика ż
- duński: (1.1) astronautik w
- francuski: (1.1) astronautique
- hiszpański: (1.1) astronáutica ż
- interlingua: (1.1) astronautica
- niemiecki: (1.1) Astronautik ż
- nowogrecki: (1.1) αστροναυτική ż
- rosyjski: (1.1) астронавтика ż
- ukraiński: (1.1) астронавтика ż
- węgierski: (1.1) asztronautika
- wilamowski: (1.1) astronautik ż
- źródła:
- ↑ Napisał: Adam Jaromin, Ilustrował: Albin Dobiesz, STRACH, „Młody Technik nr 3”, 1971, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.