arsenał (język polski)
- wymowa:
- IPA: [arˈsɛ̃naw], AS: [arsẽnau̯], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. wojsk. budynek lub pomieszczenie pełniące funkcję składu broni; składnica broni; zob. też arsenał w Wikipedii; zob. też arsenał w Encyklopedii staropolskiej
- (1.2) książk. zgromadzona broń
- (1.3) przen. bogaty zbiór czegoś
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik arsenał arsenały dopełniacz arsenału arsenałów celownik arsenałowi arsenałom biernik arsenał arsenały narzędnik arsenałem arsenałami miejscownik arsenale arsenałach wołacz arsenale arsenały - przykłady:
- (1.1) Powstańcom udało się zdobyć arsenał, dzięki czemu znacznie poprawiło się ich uzbrojenie.
- (1.2) Miał w domu bogaty arsenał dziewiętnastowiecznych pistoletów.
- (1.3) Za każdą fuchę dostawał flaszkę. W ten sposób uzbierał mu się niezły arsenał.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zbrojownia, cekhauz
- (1.2) uzbrojenie
- (1.3) zasób, zbiór, kolekcja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. arsenałowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. arsenal, wł. arsenale[1] < arab. دار الصناعة (dār aṣṣinā'ah)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) arsenal
- baskijski: (1.1) armategi; (1.2) armamentu
- białoruski: (1.1) арсенал m
- bułgarski: (1.1) арсенал m
- francuski: (1.1) arsenal
- interlingua: (1.1) arsenal
- kazachski: (1.1) жарақ
- niemiecki: (1.1) Arsenal n
- słowacki: (1.1) arzenál m
- ukraiński: (1.1) арсенал m
- włoski: (1.1) arsenale
- źródła:
- ↑ Hasło „arsenał” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.