arsenał (język polski)

arsenał (1.2) lotniskowca
wymowa:
IPA: [arˈsɛ̃naw], AS: [arsnau̯], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. wojsk. budynek lub pomieszczenie pełniące funkcję składu broni; składnica broni; zob. też arsenał w Wikipedii; zob. też arsenał w Encyklopedii staropolskiej
(1.2) książk. zgromadzona broń
(1.3) przen. bogaty zbiór czegoś
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Powstańcom udało się zdobyć arsenał, dzięki czemu znacznie poprawiło się ich uzbrojenie.
(1.2) Miał w domu bogaty arsenał dziewiętnastowiecznych pistoletów.
(1.3) Za każdą fuchę dostawał flaszkę. W ten sposób uzbierał mu się niezły arsenał.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zbrojownia, cekhauz
(1.2) uzbrojenie
(1.3) zasób, zbiór, kolekcja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. arsenałowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. arsenal, wł. arsenale[1] < arab. دار الصناعة (dār aṣṣinā'ah)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „arsenał” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.