antyteza (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) twierdzenie sprzeczne do innego sądu; coś przeciwnego
- (1.2) filoz. wg Kanta jeden z dwóch sprzecznych, równorzędnych sądów odnoszących się do tego samego metafizycznego zagadnienia
- (1.3) filoz. wg Hegla drugie stadium dialektycznego rozwoju rzeczywistości przez triady
- (1.4) liter. środek stylistyczny polegający na zestawieniu obok siebie w utworze dwóch przeciwstawnych znaczeniowo wyrażeń w jedną całość treściową, celem wywołania silniejszej ekspresji
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik antyteza antytezy dopełniacz antytezy antytez celownik antytezie antytezom biernik antytezę antytezy narzędnik antytezą antytezami miejscownik antytezie antytezach wołacz antytezo antytezy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kontrast, przeciwieństwo
- antonimy:
- (1.1) teza
- (1.2) teza
- (1.3) teza, synteza
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. antytetyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. antithesis < gr. ἀντίθεσις
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) antithesis
- bułgarski: (1.1) антитеза ż; (1.2) антитеза ż; (1.3) антитеза ż; (1.4) антитеза ż
- chorwacki: (1.1) antiteza ż
- łaciński: (1.4) contrapositum n
- słoweński: (1.1) antiteza ż
- ukraiński: (1.1) антитеза ż
- węgierski: (1.2) antitézis; (1.4) antitézis
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.