dialektyczny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdʲjalɛkˈtɨʧ̑nɨ], AS: [dʹi ̯alektyčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) filoz. związany z dialektyką, zgodny z zasadami dialektyki
- (1.2) przest. charakterystyczny dla dialektu, związany z dialektem
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dialektyczny dialektyczna dialektyczne dialektyczni dialektyczne dopełniacz dialektycznego dialektycznej dialektycznego dialektycznych celownik dialektycznemu dialektycznej dialektycznemu dialektycznym biernik dialektycznego dialektyczny dialektyczną dialektyczne dialektycznych dialektyczne narzędnik dialektycznym dialektyczną dialektycznym dialektycznymi miejscownik dialektycznym dialektycznej dialektycznym dialektycznych wołacz dialektyczny dialektyczna dialektyczne dialektyczni dialektyczne - przykłady:
- (1.1) - Cóż za brak myślenia dialektycznego, właśnie przez brak rodzi się nadmiar[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) prawa dialektyczne • materializm dialektyczny
- synonimy:
- (1.2) dialektalny, gwarowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dialekt mrz, dialektyk mos, dialektyka ż
- przysł. dialektycznie
- przym. dialektalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dialectal
- arabski: (1.2) حواري
- baskijski: (1.1) dialektiko; (1.2) dialektal
- białoruski: (1.1) дыялектычны; (1.2) дыялектны
- francuski: (1.1) dialectique
- hiszpański: (1.1) dialéctico; (1.2) dialectal
- interlingua: (1.1) dialectic
- rosyjski: (1.1) диалектичный; (1.2) диалектный
- słowacki: (1.1) dialektický
- ukraiński: (1.1) діалектичний; (1.2) діалектний
- źródła:
- ↑ Manuela Gretkowska, Kabaret metafizyczny, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.