anfangen (język niemiecki)
czasownik mocny, rozdzielnie złożony
- (1.1) zaczynać, zacząć
- (1.2) rozpoczynać (się), rozpocząć (się)
- (1.3) napoczynać, napocząć
- odmiana:
- (1.1-3)[1] anfang|en (fängt an), fing an, angefangen (haben)
- przykłady:
- (1.2) Um sieben Uhr fangen wir die Degustation an. → O godzinie siódmej rozpoczniemy degustację.
- (1.2) Die Degustation fängt um sieben Uhr an. → Degustacja rozpoczyna się o godzinie siódmej.
- składnia:
- (1.1-3) anfangen +Akk.
- (1.1) mit +Dat. anfangen
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) starten
- antonimy:
- (1.1) beenden
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Anfang m, Anfänger m, Anfängerin ż
- przym. anfänglich, anfanghaft
- przysł. anfangs
- przyim. anfangs
- związki frazeologiczne:
- bei Adam und Eva anfangen
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: fangen • abfangen • anfangen • auffangen • einfangen • empfangen • umfangen • unterfangen • verfangen • wegfangen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.