einfangen (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈaɪ̯nˌfaŋən] IPA: [ˈaɪ̯nˌfaŋən] IPA: [fɪŋ aɪ̯n] IPA: [ˈaɪ̯nɡəˌfaŋən]
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) schwytać, schwycić, złapać
(1.2) pot. zarazić się, podłapać, załapać
odmiana:
(1.1-2)[1] einfang|en (fängt ein), fing ein, eingefangen (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Einfang m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: fangenabfangenanfangenauffangeneinfangenempfangenumfangenunterfangenverfangenwegfangen
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.