anda (język arumuński)

wymowa:
znaczenia:

spójnik

(1.1) kiedy[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
n.gr. άντα[1]
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 23.

anda (język farerski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) oddychać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz farerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

anda (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ˈãn̩.da]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) (Boliwia, Chile, Gwatemala, Kolumbia i Peru) nosze

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od andar
(2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od andar
odmiana:
(1.1) lm andas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zob. andas
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. andas ż lm
związki frazeologiczne:
etymologia:
zob. andas
uwagi:
ponieważ wyraz zaczyna się samogłoską „a” i akcent pada na pierwszą sylabę, w liczbie pojedynczej należy stosować rodzajniki rodzaju męskiego (el – określony; un – nieokreślony) zamiast żeńskiego; zobacz też: águila, arte, agua
źródła:

anda (język islandzki)

wymowa:
IPA: /ˈanta/
znaczenia:

czasownik

(1.1) oddychać
(1.2) wzdychać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) anda að sér • anda frá sér • anda út
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. andardráttur m, andi m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

anda (język szwedzki)

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) oddech[1][2]
(1.2) duch (istota, esencja)[1]
odmiana:
(1.1-2) en anda, andan; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) samhällsanda
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. andning
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 24.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.