agitacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌaɟiˈtaʦ̑ʲja], AS: [aǵitacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) działalność prowadząca do zjednania zwolenników dla pewnej sprawy, idei, poglądów; propagowanie haseł albo ideologii; zob. też agitacja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	agitacja	agitacje
dopełniacz	agitacji	agitacji / przest. agitacyj[1]
celownik	agitacji	agitacjom
biernik	agitację	agitacje
narzędnik	agitacją	agitacjami
miejscownik	agitacji	agitacjach
wołacz	agitacjo	agitacje

przykłady:

(1.1) Najbardziej aktywni działacze stanu trzeciego zwoływali zebrania, rozpowszechniali materiały propagandowe i prowadzili czynną agitację przedwyborczą^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) agitowanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. agitacyjność ż, agitator mos, agitatorka ż, agitatorskość ż, agitatorstwo n, agitka ż, agitowanie n, rozagitowanie n, rozagitowywanie n, zaagitowanie n

czas. agitować ndk., rozagitować dk., rozagitowywać ndk., zaagitować dk.

przym. agitacyjny, agitatorski

przysł. agitatorsko, agitacyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) agitation
• białoruski: (1.1) агітацыя ż
• bułgarski: (1.1) агитация ż
• czeski: (1.1) agitace ż
• esperanto: (1.1) agitado
• karpatorusiński: (1.1) аґітація ż
• litewski: (1.1) agitacija ż
• łaciński: (1.1) instigatio ż
• niemiecki: (1.1) Agitation ż
• rosyjski: (1.1) агитация ż
• słowacki: (1.1) agitácia ż
• ukraiński: (1.1) агітація ż
• węgierski: (1.1) agitáció
• włoski: (1.1) agitazione ż

źródła: