agitka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [aˈɟitka], AS: [aǵitka], zjawiska fonetyczne: zmięk.,
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. krótki utwór, ulotka, przemówienie itp. o charakterze propagandowym, agitacyjnym[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik agitka agitki dopełniacz agitki agitek celownik agitce agitkom biernik agitkę agitki narzędnik agitką agitkami miejscownik agitce agitkach wołacz agitko agitki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) utwór literacki
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. agitacja ż, agitacyjność ż, agitator mos, agitatorka ż, agitatorskość ż, agitatorstwo n, agitowanie n, rozagitowanie n, rozagitowywanie n, zaagitowanie n
- czas. agitować ndk., rozagitować dk., rozagitowywać ndk., zaagitować dk.
- przym. agitacyjny, agitatorski
- przysł. agitatorsko, agitacyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ros. агитка[1] < łac. agitatio[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) агітка ż
- bułgarski: (1.1) агитка ż
- rosyjski: (1.1) агитка ż
- słowacki: (1.1) agitka ż
- ukraiński: (1.1) агітка ż
- źródła:
agitka (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) liter. agitka[1][2]
- (1.2) agitka – dzieło o charakterze agitacyjnym[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. agitácia ż, agitovanie n, agitátor m, agitátorka ż, agitátorstvo n, agitačka ż, agitačnosť ż, agitkovosť ż
- czas. agitovať ndk.
- przym. agitačný, agitátorský
- przysł. agitačne
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Hasło „agitka” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 3.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.