acan (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. zwrot grzecznościowy adresowany do mężczyzny, czasami z odcieniem lekceważenia[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik acan acanowie dopełniacz acana acanów celownik acanu / acanowi acanom biernik acana acanów narzędnik acanem acanami miejscownik acanie / acanu acanach wołacz acanie acanowie depr. M. i W. lm: (te) acany - przykłady:
- (1.1) Ale mój mężu, dalibóg wbijają acanu jakieś duby w głowę, a ty wierzysz[2].
- (1.1) Panie Rzecki… panie Ignacy!… co acan najlepszego wyrabiasz?[3]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. acanka ż, acanna ż, acaństwo mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- skrócenie pol. waszmość pan
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: waszmość pan
- źródła:
- ↑
Hasło „acan” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Juliusz Słowacki Horsztyński Akt IV
- ↑ Bolesław Prus, Lalka.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.