absconditus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik jakościowy
- (1.1) tajemny, sekretny, ukryty[1]
- odmiana:
- (1.1) absconditus, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik absconditus abscondita absconditum absconditī absconditae abscondita dopełniacz absconditī absconditae absconditī absconditōrum absconditārum absconditōrum celownik absconditō absconditae absconditō absconditīs biernik absconditum absconditam absconditum absconditōs absconditās abscondita ablatyw absconditō absconditā absconditō absconditīs wołacz abscondite abscondita absconditum absconditī absconditae abscondita - przykłady:
- (1.1) Non est enim aliquid absconditum, quod non manifestetur: nec factum est occultum, sed ut in palam veniat[2]. → Nie ma bowiem nic tajemnego, co by się objawić nie miało; i nic nie stało się ukrytym, ale po to, żeby na jaw wyszło[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) homo absconditus
- synonimy:
- (1.1) absconsus
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. abscondo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „absconditus” w: Logeion.
- ↑ Wulgata Klementyńska, Mk 4, 22
- ↑ przekład ks. Jakuba Wujka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.