Zakarpacie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌzakarˈpaʨ̑ɛ], AS: [zakarpaće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) hist. geogr. region historyczny w dzisiejszej zachodniej Ukrainie, na pograniczu z Polską, Słowacją, Węgrami i Rumunią; zob. też Zakarpacie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Zakarpacie dopełniacz Zakarpacia celownik Zakarpaciu biernik Zakarpacie narzędnik Zakarpaciem miejscownik Zakarpaciu wołacz Zakarpacie - przykłady:
- (1.1) Podarowaliśmy ogiera niewielkiej stadnince na Zakarpaciu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) obwód zakarpacki, Ukraina Zakarpacka, Ruś Podkarpacka, Ruś Zakarpacka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. zakarpacki
- rzecz. Karpaty nmos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Transcarpathia, Carpathian Ruthenia
- baskijski: (1.1) Transkarpatia, Rutenia Transkarpatikoa
- białoruski: (1.1) Закарпацце n
- czeski: (1.1) Zakarpatí n, Zakarpatsko n
- niemiecki: (1.1) Transkarpatien n
- rosyjski: (1.1) Закарпатье n
- słowacki: (1.1) Zakarpatie n, Zakarpatsko n
- szwedzki: (1.1) Karpato-Ukraina
- ukraiński: (1.1) Закарпаття n
- węgierski: (1.1) Kárpátontúl
- włoski: (1.1) Rutenia subcarpatica ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.