Wioleta (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vʲjɔˈlɛta], AS: [vʹi ̯oleta], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie; zob. też Wioleta w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Wioleta Wiolety dopełniacz Wiolety Wiolet celownik Wiolecie Wioletom biernik Wioletę Wiolety narzędnik Wioletą Wioletami miejscownik Wiolecie Wioletach wołacz Wioleto Wiolety - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pani Wioleta • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Wioleta • kobieta imieniem (o imieniu) Wioleta • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Wioleta • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Wioleta • otrzymać / dostać / przybrać imię Wioleta • dzień imienin / imieniny Wiolety
- synonimy:
- (1.1) war. Wioletta; zdrobn. Wioletka, Wiola, Wiolka, Wiolcia, Wiolusia, Wiolunia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- war. Wioletta ż
- zdrobn. Wioletka ż, Wiola ż, Wiolka ż, Wiolcia ż, Wiolusia ż, Wiolunia ż
- przym. przest. gw. Wiolecin[1][2]
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Віялета ż
- łotewski: (1.1) Violeta ż
- rosyjski: (1.1) Виолета ż, Виолетта ż
- szwedzki: (1.1) Violetta, Viola
- włoski: (1.1) Violetta ż, Viola ż
- źródła:
- ↑
Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN. - ↑ Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.