Stary Testament (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈstarɨ tɛˈstãmɛ̃nt], AS: [stary testãmẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) rel. część Biblii, w skład której wchodzą księgi przejęte z judaizmu, napisane przed naszą erą; zob. też Stary Testament w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody, blm,
przykłady:
(1.1) Bardzo lubię czytać Stary Testament.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Biblia hebrajska, ST
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) Pismo Święte, Biblia
meronimy:
(1.1) Pięcioksiąg
wyrazy pokrewne:
rzecz. starotestamentowy m
przym. starotestamentowy, starotestamentalny
przysł. starotestamentowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. Tora
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.