Ormianin (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔrˈmʲjä̃ɲĩn], AS: [ormʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) osoba narodowości ormiańskiej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ormianin	Ormianie
dopełniacz	Ormianina	Ormian
celownik	Ormianinowi	Ormianom
biernik	Ormianina	Ormian
narzędnik	Ormianinem	Ormianami
miejscownik	Ormianinie	Ormianach
wołacz	Ormianinie	Ormianie

przykłady:

(1.1) Ormianie to jedna z dziewięciu mniejszości narodowych w Polsce.

(1.1) Największe skupiska polskich Ormian znajdują się w Warszawie, Poznaniu i Krakowie. Ważnym centrum kulturalnym mniejszości ormiańskiej są też Gliwice.^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.1) rzeź Ormian

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Armenia ż

forma żeńska Ormianka ż

przym. ormiański

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Armeńczyk - obywatel Armenii bez względu na narodowość

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Armenian
• arabski: (1.1) أرميني m
• białoruski: (1.1) армянін m
• bułgarski: (1.1) арменец m
• chorwacki: (1.1) Armenac m
• esperanto: (1.1) armeno
• francuski: (1.1) Arménien m
• jidysz: (1.1) אַרמענער m (armener)
• litewski: (1.1) armėnas m
• niemiecki: (1.1) Armenier m
• ormiański: (1.1) հայ
• rosyjski: (1.1) армянин m
• rumuński: (1.1) armean m
• słowacki: (1.1) Armén m
• ukraiński: (1.1) вірмен m, вірменин m
• włoski: (1.1) armeno

źródła: