Mnich (język polski)
Mnich (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. szczyt w polskich Tatrach; zob. też Mnich (Tatry) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik Mnich dopełniacz Mnicha celownik Mnichowi biernik Mnicha narzędnik Mnichem miejscownik Mnichu wołacz Mnichu - przykłady:
- (1.1) Nie widzieliśmy Mnicha, bo była mgła.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wejść na Mnicha
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) góra
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) Tatry
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mnich m, mniszka ż
- przym. mniszy, mnisi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. mnich < ze st.czes. mnich < śwn. munich < łac. monicus < gr. μοναχός → odosobniony[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 133, 134.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.