Mekka (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w zachodniej części Arabii Saudyjskiej[1]; zob. też Mekka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Mekka Mekki dopełniacz Mekki Mekk celownik Mekce[2] Mekkom biernik Mekkę Mekki narzędnik Mekką Mekkami miejscownik Mekce[2] Mekkach wołacz Mekko Mekki - przykłady:
- (1.1) Każdy muzułmanin powinien odbyć pielgrzymkę do Mekki, przynajmniej raz w życiu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mekkańczyk mos, mekkanka ż, mekka ż
- przym. mekkański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- arab.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) Meka
- białoruski: (1.1) Мекка ż
- esperanto: (1.1) Mekko, Mekao
- hiszpański: (1.1) La Meca ż
- niemiecki: (1.1) Mekka n
- rosyjski: (1.1) Мекка ż
- słowacki: (1.1) Mekka ż
- ukraiński: (1.1) Мекка ż
- węgierski: (1.1) Mekka
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 382. - 1 2 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 1435.
Mekka (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. Mekka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Mekka dopełniacz Mekky celownik Mekce biernik Mekku wołacz Mekko miejscownik Mekce narzędnik Mekkou - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. mekský, mecký
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Mekka (język niemiecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. Mekka
- (1.2) mekka
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik (das) Mekka dopełniacz (des) Mekka
(des) Mekkas
Mekkascelownik (dem) Mekka biernik (das) Mekka - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik das Mekka die Mekkas dopełniacz des Mekkas der Mekkas celownik dem Mekka den Mekkas biernik das Mekka die Mekkas - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Stadt
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- tem. słow. -mekka
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Mekka (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. Mekka[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Mekka dopełniacz Mekky celownik Mekke biernik Mekku miejscownik Mekke narzędnik Mekkou - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Mekkčan m, Mekkčanka ż, mekka ż
- przym. mekkský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Názvy geografických objektov z územia mimo SR. Zoznam exoným., Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, s. 39.
- ↑ Hasło „Mekka” w: Slovník súčasného slovenského jazyka M – N.
Mekka (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) geogr. Mekka
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. mekkai
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.