København (język duński)

København (1.1) Hovedbanegård
wymowa:
Dania: [købɘnˈhαwˀn]
IPA: [kʰøb̥m̩ˈhɑʊ̯ˀn]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Kopenhaga
odmiana:
(1.1) blm
przykłady:
(1.1) Toget til København ankommer om et øjeblik.Pociąg do Kopenhagi przyjedzie za moment.
(1.1) Kognitiv geografi forsøger at besvare spørgsmål af typen: Hvorfor opfattes København som centrum, når byen rent fysisk - geografisk ligger i periferien?[1]Geografia poznawcza próbuje odpowiedzieć na pytania typu: Dlaczego Kopenhaga jest postrzegana jako centrum, skoro miasto jest fizycznie i geograficznie położone na peryferiach?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. københavner w
przym. københavnsk
związki frazeologiczne:
etymologia:
ze średnioduńskiego Køpmannæhafn[2] (=købmands havnport kupiecki)
uwagi:
źródła:
  1. Henrik Dahl, Den usynlige verden, Gyldendal, Skive 2008, ISBN 9788702066715, s. 19.
  2. Hasło „København” w: Christian Becker-Christensen (red. gł.), Politikens Nudansk Ordbog med etymologi, Politikens Forlag, Kopenhaga 2000, ISBN 87-567-6087-6.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.