Janka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈjãŋka], AS: [i ̯ãŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) zdrobn. imię żeńskie Janina
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. i B. lp od: Janek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Janka Janki dopełniacz Janki Janek celownik Jance Jankom biernik Jankę Janki narzędnik Janką Jankami miejscownik Jance Jankach wołacz Janko Janki - przykłady:
- (1.1) Na głowie Janki było mnóstwo rzeczy: biegała na wykłady, pracowała i opiekowała się chorą sąsiadką.
- (1.1) Janka wiedziała, do czego to wszystko zmierza, więc zbyt do serca nie brała drwin Meli ani pedantycznych informacji reżysera[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Janina
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Janinka ż, Jasiek mos, Jan mos, Janina ż, Janostwo mos lm
- przym. Janowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: Janina
- źródła:
- ↑ W. Reymont: Komediantka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.