Hucuł (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈxuʦ̑uw], AS: [χucuu̯]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) etn. góral zamieszkujący Karpaty Wschodnie (tereny południowo-zachodniej Ukrainy); zob. też Huculi w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Hucuł Huculi dopełniacz Hucuła Hucułów celownik Hucułowi Hucułom biernik Hucuła Hucułów narzędnik Hucułem Hucułami miejscownik Hucule Hucułach wołacz Hucule Huculi depr. M. i W. lm: (te) Hucuły - przykłady:
- (1.1) Dla Hucuła nie ma życia, jak na połoninie • Gdy go losy w doły rzucą wnet z tęsknoty zginie[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hucuł mzw, Huculszczyzna ż
- forma męska Hucułka ż
- przym. huculski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Hutsul
- białoruski: (1.1) гуцул m
- czeski: (1.1) Hucul m
- niemiecki: (1.1) Huzul
- rosyjski: (1.1) гуцул m
- słowacki: (1.1) Hucul m
- ukraiński: (1.1) гуцул m
- węgierski: (1.1) Huculok, hucul
- źródła:
- ↑ piosenka Czerwony pas
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.