Goplanin (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) etn. członek hipotetycznego plemienia słowiańskiego zamieszkującego w średniowieczu Pojezierze Wielkopolskie w okolicach Gopła; zob. też Goplanie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Goplanin Goplanie dopełniacz Goplanina Goplan celownik Goplaninowi Goplanom biernik Goplanina Goplan narzędnik Goplaninem Goplanami miejscownik Goplaninie Goplanach wołacz Goplaninie Goplanie - przykłady:
- (1.1) Ziemie Goplan leżały wokół jeziora Gopło.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. goplanka ż, goplanin mos, goplana ż, Gopło n, Goplana ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Gopło + -anin
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.