Celt (język polski)

wymowa:
IPA: [ʦ̑ɛlt], AS: [celt]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. hist. członek grupy ludów indoeuropejskich wywodzących się z środkowej Europy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Poziom cywilizacyjny Celtów w połowie tysiąclecia nie odbiegał od poziomu prawie wszystkichbo poza Grekamiludów mieszkających na europejskich wybrzeżach Morza Śródziemnego. Dopiero później narosły dysproporcje.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. celtycki m
forma żeńska Celtyjka ż
przym. celtycki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) Celt
  • baskijski: (1.1) zelta
  • czeski: (1.1) Kelt m
  • esperanto: (1.1) kelto
  • francuski: (1.1) Celte m ż
  • słowacki: (1.1) Kelt m
źródła:
  1. Leszek Moczulski, Narodziny Międzymorza: Ukształtowanie ojczyzn, powstanie państw oraz układy geopolityczne wschodniej części Europy w późnej starożytności i we wczesnym średniowieczu, str. 92.

Celt (język angielski)

wymowa:
wymowa amerykańska
bryt. IPA: /kɛlt/ lub /sɛlt/, SAMPA: /kelt/ lub /sElt/
amer. IPA: /kɛlt/ lub /sɛlt/, SAMPA: /kelt/ lub /sElt/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) etn. Celt
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.