Budziszyn (język polski)
Budziszyn (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [buˈʥ̑iʃɨ̃n], AS: [buʒ́išỹn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto we wschodnich Niemczech[1]; zob. też Budziszyn w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Budziszyn dopełniacz Budziszyna celownik Budziszynowi biernik Budziszyn narzędnik Budziszynem miejscownik Budziszynie wołacz Budziszynie - przykłady:
- (1.1) Król Bolesław Chrobry zawarł z Niemcami pokój w Budziszynie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. budziszynianin mos, budziszynianka ż
- przym. budziszyński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Bautzen
- białoruski: (1.1) Будзішын m, Баўцэн m
- czeski: (1.1) Budyšín
- dolnołużycki: (1.1) Budyšyn
- górnołużycki: (1.1) Budyšin
- niemiecki: (1.1) Bautzen
- rosyjski: (1.1) Баутцен
- słowacki: (1.1) Budyšín m
- włoski: (1.1) Bautzen ż
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 205.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.