Aussprache (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈaʊsʃpraːxə] lm IPA: [ˈaʊ̯sʃpʀaːxn̩] IPA: [ˈaʊ̯sˌʃpʀaːxən]
- lp
- lm
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. fonet. wymowa
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Aussprache die Aussprachen dopełniacz der Aussprache der Aussprachen celownik der Aussprache den Aussprachen biernik die Aussprache die Aussprachen - przykłady:
- (1.1) Sie will im Sommer nach Deutschland fahren, um ihre Aussprache zu üben. → Ona chce pojechać w lecie do Niemiec, by ćwiczyć swoją wymowę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Aussprachewörterbuch
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Aussprechen n, Ausspruch m
- czas. aussprechen
- przym. ausgesprochen
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Fonetyka
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.