-aty (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈatɨ], AS: [aty]
-
- znaczenia:
przyrostek
- (1.1) przyrostek tworzący przymiotnik od rzeczownika lub czasownika, oznaczający posiadanie cechy związanej z określeniem wyjściowym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik -aty -ata -ate -aci -ate dopełniacz -atego -atej -atego -atych celownik -atemu -atej -atemu -atym biernik -atego -aty -atą -ate -atych -ate narzędnik -atym -atą -atym -atymi miejscownik -atym -atej -atym -atych wołacz -aty -ata -ate -aci -ate - przykłady:
- (1.1) żonaty → posiadający żonę
- (1.1) dzieciaty → posiadający dziecko
- (1.1) wąsaty → posiadający wąsy
- (1.1) brzuchaty → posiadający brzuch
- (1.1) kumaty → kumający
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) -iasty, -asty
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *-atъ[1]
- uwagi:
- zobacz słowa kończące się na „-aty”
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 357.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.