注音符号 (język chiński standardowy)
- zapis:
- uproszcz. 注音符号, trad. 註音符號
- wymowa:
- pinyin zhùyīnfúhào (zhu4yin1fu2hao4); zhuyin ㄓㄨˋ一ㄣㄈㄨˊㄏㄠˋ
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) system transkrypcji języka chińskiego; często nazywany bopomofo (ㄅㄆㄇㄈ) od czterech pierwszych znaków w tabeli trankrypcyjnej
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) 在台湾学生用注音符号学中文。(zài táiwān xuéshēng yòng zhùyīn fúhào xué zhōngwén) → Na Tajwanie studenci do nauki chińskiego wykorzystują bopomofo.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- złożenia:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- chiń. 注 + 音 + 符号 → dodawać + dźwięk + symbol, oznaczenie
- uwagi:
- por. 汉语拼音方案
- więcej w informacji o transkrypcjach języka chińskiego
- zob. też bopomofo w Wikipedii
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.