transkrypcja (język polski)

wymowa:
IPA: [trãw̃sˈkrɨpʦ̑ʲja], AS: [trãũ̯skrypcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.samogł.+n/m+szczelin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zapisywanie tekstu w innym systemie pisma
(1.2) jęz. zapisywanie mowy za pomocą znaków graficznych
(1.3) muz. przekształcenie partytury napisanej dla pewnego instrumentu muzycznego lub głosu na inny instrument lub głos
(1.4) biol. pierwszy etap procesu syntezy protein; zob. też transkrypcja (genetyka) w Wikipedii
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) przeróbka, aranżacja
antonimy:
(1.4) odwrotna transkrypcja
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. transkrybować
przym. transkrypcyjny
rzecz. transkryptor mos, transkryptorka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. transcriptĭo, transcriptiōnis
uwagi:
(1.1) por. transliteracja
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.